فرودگاه مک موردو قطب جنوب فرودگاه یخی صخره‌های آتشفشانی
این فرودگاه یخی روی صخره‌های آتشفشانی در جزایر راس و با استفاده از یخ سفید (۴ اینچ از برف فشرده شده) ساخته شده است.
احتمالا اصلا غافلگیرکننده نخواهد بود اگر بگوییم دمای هوا در برخی اوقات سال در قطب جنوب به زیر ۵۸ درجه فارنهایت هم می‌رسد. علاوه بر آب‌و‌هوا و دور بودن این قاره، بحث همیشگی این بوده که چگونه به آن دسترسی داشته باشیم.
در حالی که بیشتر مسافران با کشتی به قطب جنوب می‌رسند، این باند فرو رفته در یخ دریا اصلی‌ترین راه هوایی برنامه قطب جنوب ایالات متحده است. فرودگاه مک موردو تنها برای بخشی از سال تا اوایل ماه دسامبر مورد استفاده قرار می گیرد؛ یعنی هنگامی که یخ‌های دریا شروع به ذوب شدن می‌کنند.
این فرودگاه دو باند بسیار طولانی دارد ، اما همواره همراه با یخبندان و با آب و هوای بسیار متغیر است. ممکن است فکر کنید تنها خطر این فرودگاه یخبندان سطح زمین در کل سال است ، اما شاید اگر بدانید که در برخی اوقات سال خلبانان به دلیل عدم وجود علامت و نور کافی مجبور به استفاده از عینک دید در شب هستند ، احتمالا شگفت زده خواهید شد.
همانطور که گفته شد این ایستگاه قطبی دارای دو باند است
یکی از این باندها برای هواپیماهای چرخ‌دار است که یخ استفاده شده در آن از نمونه‌های موجود در یک پیست اسکی یا در دریاچه محل زندگیتان بعد از یک روز سرد زمستانی نیست. این باند فرود با نام باند پگاسوس (Pegasus Field) در واقع از چیزی ساخته شده که به آن «یخ سفید» می‌گویند، روی یخ این باند با لایه‌ای از این یخ سفید پوشیده (۳ تا ۴ اینچ از یخ فشرده) و برای هواپیماهای چرخ‌دار تعبیه شده است.
باند دیگری با عنوان باند فرود اصلی وجود دارد که آن هم یک باند فرود یخی است و به دلیل نزدیکی به پایگاه مک‌موردو باند اصلی برای برنامه آمریکا در قطب جنوب است و در نهایت باندی تحت عنوان باند ویلیامز (Williams Field) که باندی برفی و فقط برای هواپیماهایی با تجهیزات اسکی برای فرود در نظر گرفته شده است. برخی از هواپیماها حتی به جت کمک‌کننده برای بلند شدن مجهز هستند که خصوصا در شرایط سخت زمستانی به آنها کمک می‌کند.
گفته می‌شود خطر فرود در این باندها به هیج عنوان بیش از خطر فرود در باندهای دیگر نیست و تنها نیاز به یک مهارت متفاوت برای مانور دارد.